Teksty

W wyborze tematu i sposobie potraktowania go przez Ireneusza Betlewicza istnieje korespondencja z dalekowschodnimi mistrzami. Podobnie traktuje on swoje malarstwo i sztukę słowa. Jego wiersze przypominają haiku – są szkicami, odmalowującymi w słowach fragmenty krajobrazu psychicznego autora. W swojej wypowiedzi literackiej posługuje się obrazem utworzonym ze słów, powściągliwym i fragmentarycznym, budowanym z niewielu elementów, ale bogatym w znaczenia wewnętrzne, opisującym własny mikro i makrokosmos w sposób najkrótszy, ale i najpełniejszy. (…) Artystę inspiruje życie, z tą jego jakąś nieokreśloną tajemniczością, z niemożnością szczegółowego planowania dnia jutrzejszego, spekulacją w pojęciu ludzkim, a jednocześnie z przeznaczeniem biegnącym od natury. Tematem jego miniatur filozoficznych jest okrucieństwo trwania, świadomego bycia, odczuwania indywidualnej czasoprzestrzeni, a zarazem nadzieja. Nadzieja, która jest jedynym mechanizmem, w sposób magiczny podtrzymującym życie od miliardów lat.

 

Piotr Białek, fragment ze wstępu do katalogu “Życia rozpisane tchnienie”

Ostatni felieton, 19.01.2014

Ostatni felieton, 19.01.2014

Złakniony życia słońca wbijam ostrogi oczu i galopuję w szarości tak bliskiej. Nisko, niziutko, wiatr zabiera listek po listku w podróży nienazywalnego celu. One z oddechem minionej wiosny tańczą w zwilżonym powietrzu wołając moje…

czytaj dalej
Wiersze niewydane

Wiersze niewydane

deszczem przyjdź liści dotknij mokrym szelestem cierń niewiary mej starej nawilż światłem brzóz majowych znajdź mnie w bezcieniu jesienne wody osusz miłośnie wyjmij kamień bezsłowia z ust wcałuj rzekę sytego powietrza uśmiechem serca…

czytaj dalej